Moda w latach czterdziestych: Co nosiliśmy, co robiliśmy i dlaczego?

Moda w latach czterdziestych: Co nosiliśmy, co robiliśmy i dlaczego?

Lata 40. to czas wstrząsów i zmian. Wybuch II wojny światowej zebrał swoje żniwo w Europie, a ludzie na całym świecie walczyli o odbudowę swojego życia w czasach powojennych. Pojawiły się nowe idee dotyczące sztuki, literatury i projektowania, kwestionujące przyjęte normy i tworzące nowy sposób myślenia o modzie. W czasach, gdy racjonowanie życia trwało do wczesnych lat 50-tych, mężczyźni i kobiety znajdowali sposoby na wyrażenie siebie – nie tylko poprzez to, co nosili, ale także co robili. Ten artykuł omawia niektóre z kluczowych trendów w modzie w latach 40., dlaczego ubieraliśmy się tak, a nie inaczej i co to mówi o nas dzisiaj.

Moda damska w latach 40.

Moda damska w latach 40. została ukształtowana przez kilka czynników, w tym wzrost popularności odzieży sportowej, wprowadzenie nowych tkanin i pojawienie się nowych stylów – w szczególności New Look.

New Look, który często uważa się za powstały w latach trzydziestych, był niezwykle popularny na początku lat czterdziestych. Styl ten charakteryzował się sukienkami, dużymi, ozdobnymi kokardami i spodniami z wysokim stanem i szerokimi nogawkami – był to styl zarówno luksusowy, jak i wygodny. W ciągu dnia moda damska w latach 40. często odzwierciedlała aktywny styl życia na świeżym powietrzu. Damska odzież sportowa stawała się coraz bardziej popularna, a projektanci mody włączali do swoich prac sportowe wzory. Obejmowało to sukienki do tenisa, spódnice do golfa i stroje kąpielowe.

Moda męska w latach 40.

Po raz pierwszy od 1910 roku brytyjska moda męska znalazła się pod wpływem projektantów z kontynentu. W latach 30. kilku projektantów uciekło z nazistowskich Niemiec i osiedliło się w Anglii. Ta migracja twórczych talentów miała miejsce również w innych dziedzinach, takich jak literatura i muzyka. Ten napływ nowych pomysłów pomógł skierować brytyjską modę w nowym kierunku. Tkaniny z tropikalnym nadrukiem, zebrane spodnie i odważne kolory pojawiły się w odzieży męskiej i damskiej, w tym kultowe hawajskie koszule (które są popularne do dziś). Męskie garnitury w latach 40. były często dwurzędowe, z szerokimi klapami. Marynarka dwurzędowa została wprowadzona w latach 20-tych, ale wiele stylów męskiej odzieży pozostało w dużej mierze niezmienionych od początku lat 1900. Włosy mężczyzn były krótsze niż w latach 30-tych, a czyste golenie było bardziej powszechne niż wąsy i kozia bródka.

Włosy i makijaż w latach 40.

Trendy we fryzurach i makijażu w latach 40. odzwierciedlały zmieniające się podejście do ról płciowych, a także wpływ wojny na Europę. Kobiece fryzury były bardziej formalne niż w latach 30. Popularne były fryzury upięte, a włosy kobiet często były upinane w siatki. Podobnie jak w przypadku fryzur męskich, fryzury damskie były często krótsze niż w poprzedniej dekadzie.

W latach 40. kobiety często stosowały mocny, pełny makijaż twarzy. Ten przerysowany wygląd został spopularyzowany przez aktorkę Gretę Garbo i inne gwiazdy Hollywood i był często określany jako „wygląd Garbo”. Makijaż kobiet obejmował ciężkie, sztuczne rzęsy i grubą szminkę.

Sportowa odzież w latach 40.

Sportowa odzież była popularna w latach 40-tych, a projektanci często włączali sportowe wzory do swoich prac. Sukienki tenisowe miały plisy i szerokie, wysokie dekolty, podczas gdy spódnice golfowe miały plisowane lub zebrane spódnice.

Stroje kąpielowe miały duży wpływ na projektowanie mody w latach 40. Paryskie stroje kąpielowe były bardzo skromne, ale po zajęciu Francji przez Niemcy, londyńscy projektanci zaczęli projektować bardziej odkrywcze stroje kąpielowe. Należało do nich „Bikini”, zaprojektowane przez francuskiego inżyniera Jacquesa Heima, oraz amerykańskie „Tankini”.

Podsumowując, lata 40. to czas zmian, gdy ludzie walczyli o odbudowę swojego życia w czasach powojennych. Pojawiły się nowe idee dotyczące sztuki, literatury i projektowania, kwestionując przyjęte normy i tworząc nowy sposób myślenia o modzie. Na przykład obraz surrealistycznego malarza Salvadora Dalí „La Persistència en la Colonia” („Trwałość pamięci”) z 1929 roku przedstawia topniejące zegarki i zegary. Obraz ten wpłynął na styl mody lat 40-tych, gdzie zegary i zegarki pojawiały się jako motywy dekoracyjne w biżuterii, ubraniach i tkaninach. Motyw ten jest emblematyczny dla niepewności, niepokoju i zamieszania epoki powojennej. Podkreśla również znaczenie mody jako formy wyrażania siebie – idei, która jest równie aktualna dziś, jak w latach 40.

Copywriter

autor